Wat is dat?

Een ontsteking van de uitwendige gehoorgang. De uitwendige gehoorgang is van kraakbeen en is van binnen bekleed met huid. Met een otoscoop kan de dierenarts de gehoorgang bekijken. Een oorontsteking doet pijn: het dier zal krabben aan de oren of ermee klapperen. Je ruikt vaak een vies luchtje en er kan ontstekingsmateriaal (donker oorsmeer of pus) zichtbaar zijn in het oor.

Wat zijn de oorzaken?

Vaak wordt de ontsteking door een bacterie of een gist veroorzaakt. Honden die vaak zwemmen zijn er gevoeliger voor, net als honden met een allergie en honden met een afhangende oorschelp zoals de Cocker Spaniël. Heel vaak is een onderliggende allergie de oorzaak van een oorontsteking door gisten en/of bacteriën. Dat kan, maar hoeft niet, gepaard gaan met jeuk op andere plekken, bijvoorbeeld de huid tussen de tenen. Bij kittens (en in mindere mate pups en konijnen) komt nogal eens oormijt voor. Oormijten leven in de gehoorgang en eten oorsmeer. Ze veroorzaken veel jeuk en ontsteking.  Oormijt is erg besmettelijk voor soortgenoten, maar het gaat niet over op de mens. Een oorontsteking kan ook ontstaan doordat er een ‘vreemd voorwerp’ in de gehoorgang terecht komt. Berucht is de grasaar: deze geeft acute oorpijn, vaak in de zomer na of tijdens een wandeling. Er moet snel door de dierenarts worden ingegrepen anders kan deze grasaar zich door het trommelvlies boren! Tenslotte zien we af en toe oorontsteking als gevolg van een poliep (vaker bij de kat) of een tumor van de gehoorgang.

Wat te doen?

Het is belangrijk om de dierenarts met een otoscoop in de gehoorgangen te laten kijken. Zo kan er vastgesteld worden wat de aard van de ontsteking is. Vaak maken we een uitstrijkje van het ontstekingsmateriaal om te achterhalen of er een bacterie en/of een gist een rol speelt. Het is daarnaast belangrijk om te weten of het trommelvlies intact is. Het trommelvlies is het vlies tussen de uitwendige gehoorgang en het middenoor, dat in de schedel ligt. Als dit trommelvlies beschadigd is, dan is het niet verstandig om oorzalf aan te brengen. Als de zalf namelijk in het middenoor kan doordringen, kan dit evenwichtsstoornissen en gehoorbeschadiging geven. Vaak is het nodig om de gehoorgang schoon te spoelen. Zeker bij herhaalde of chronische problemen is verder onderzoek noodzakelijk. Er kan bijvoorbeeld een bacteriekweek worden gedaan, of er kan worden onderzocht of een allergie de oorproblemen veroorzaakt. De behandeling is afhankelijk van de oorzaak. Vaak zal de dierenarts kiezen voor behandeling met oorzalf. Dit geeft vaak snel verlichting. Maak de behandeling altijd volgens schema af. Als u te snel stopt met zalven, kan de ontsteking terugkeren.  Laat de dierenarts ook met de otoscoop controleren of de ontsteking volledig weg is. Soms hebben honden geen klachten meer maar blijft de ontsteking sluimeren en als dan gestopt wordt, kunnen de klachten weer terugkomen. Een terugkerende oorontsteking betekent meestal dat de onderliggende oorzaak nog niet (genoeg) onder controle is gebracht.